Bijles geven begon bij mij op de middelbare school eigenlijk al. Ik hielp vaak klasgenoten met opdrachten die ze niet begrepen, ik merkte toen eigenlijk al dat ik goed was in het uitleggen van moeilijke leerstof. Mijn ouders waren hier ook van op de hoogte. Toen moest ik op een dag van mijn vader wiskunde bijles geven aan mijn buurmeisje. Ik had nog nooit echt bijles gegeven, maar toch ging het hartstikke goed. Sindsdien ben ik steeds vaker bijles gaan geven en ben ik echt gaan merken dat het iets is wat ik goed kan en dat ik er veel plezier in heb. Ik studeer nu momenteel econometrie, maar ben nog lang niet van plan te stoppen met bijles geven.

In mijn aanpak zorg ik er altijd eerst voor dat mijn leerling de theorie en de basis goed kent, daarna ga ik aan het werk met moeilijkere opdrachten. Ik werk vaak met visualisaties zodat leerlingen ook een beeld krijgen van de stof waar ze mee bezig zijn. Wanneer er moeilijke formules aan het bod komen leg ik ook kort uit waar die vandaan komen. Dat helpt bij het onthouden met de formules, en vaak hoef je die formules dan niet eens meer uit je hoofd te leren.

Al vanaf mijn middelbare schooltijd vond ik het leuk om vrienden te helpen met hun schoolwerk en hun lastige onderwerpen uit te leggen. Het gaf me veel voldoening om te zien hoe anderen dankzij mijn hulp de stof beter begrepen en hun resultaten verbeterden. Na het behalen van mijn diploma besloot ik dit verder uit te bouwen door bijles te geven en scholieren te ondersteunen bij hun studie. Inmiddels ben ik honours student aan de Universiteit Utrecht, waar ik Economics & Business Economics studeer. Naast mijn studie heb ik echter genoeg tijd om nog steeds bijles te geven en ik ben ook zeker niet van plan binnenkort daarmee te stoppen.

In mijn aanpak begin ik vaak bij de basis en zorg ik ervoor dat de leerling deze goed beheerst, daarna is het namelijk makkelijker om te beginnen aan de moeilijkere stof. En is het makkelijker om deze stof goed te beheersen en een goed cijfer te halen op het examen of op de toets.